2 aug 03.
1,2 x 1.000.000 ... kinders, meest meisjes, als slaaf verhandeld.
per jaar.. ruim 1 Miljoen...
UNICEF
Ik schaam me onwillekeurig, mens te zijn bij zo'n wetenschap.
Met z'n allen moeten we toch het idee dat een mens beter wordt van
slavernij, de onvrijwillige dienst, kunnen omzetten in iets RECHTSCHAPENS
dat G'd eer aan doet? Wie zwijgt is ... : medeschuldig. Maar.. wat doet een arm mens, die een plaats ziet waar het kind het misschien beter krijgt, en de 'baas' niet slecht maar goed voor de 'slaaf' zorgt? Is dat nog rechtvaardig?
Het zou niet moeten hoeven. En beslist niet mogen als het een vorm van misbruik is. Ik vind de handel in kinderen op zich misbruik van de gave mens-zijn, omdat het geld meer wordt geacht dan de menselijke waarde, waardigheid.
Stel je voor, zo'n groot aantal kinders geknecht. Denk je eens in dat het jouw eigen kind is...... Blijf je dan ook stil? Gaat dan je geweten niet in beweging?
Hoe leer je handelaren dat ze zichzelf benadelen met kinderhandel?
Misschien door te ontdekken waarom geld ineens meer waard zou zijn dan eer?
Een vergissing in het denkwerk?
Intussen blijft mijn hoop levend door de 'abundance' in Benjamins vreugde en de zuiverheid van zijn gedrag, zijn kraaien, joelen, experimenteren met geluid en bewegingen, hard en zacht eten fijn knijpen, vingers tussen de la voelen, slaperig worden van warm eten in zijn mond na een drukke middag met veel indrukken. Ik zie door zijn volmaaktheid mijn eigen onvolkomenheden. Hij leert me hoe dichtbij de hemel is. Ik zie ook Wils lachen zoals ik haar nog nooit heb zien lachen. De warmte en de genegenheid. Ik voel mezelf groeien.
Vul elke lege plek in je hart, jij handelaar van kinderen, met de genade en vrede die de plek daardoor licht doet geven, zodat je ziet waar je mee bezig bent, verandert en de verkeerde weg loslaat om de goede, die van respect voor het leven, te gaan! Om G'ds Wil!
