Overheden

Hoeveel hebben we er?
Heb ze niet geteld.
Op de stemmingsdag zou het om "De Overheid" gaan. Wie is dat?
De politiek?
Als schipper kan ik mooi naar Den Haag (kassa voor de NS) of een omslachtige manier (kassa voor de tijdrover) want een stemkaart konden ze mij niet posten. Ondanks 't feit dat ik een postbus heb.
(Kassa voor TNT, €130 p jaar, stijgend "wegens kostenstijgingen")
En uberhaupt verdient de ICT aan ook nog onbetrouwbare stemwijzers en technieken om digitaal te stemmen.
Wat verdienen kiezers aan hun inzet? Wat is hun stem echt waard?
Ik heb steeds het gevoel, als ik stem,
stem ik op de kopstukken van bedrijvenlobbies. Weet je hoeveel geld er omgaat in lobby-land? Cash en in natura?
Welnee, dat gaat allemaal onder de tafel door, en de onkosten worden opgevoerd voor de fiscus (kassa voor Noname).
De politieke underdogs lijken nog het meest een gezicht te hebben, maar wat kunnen ze sturen zonder dure lobbies?
Zodra eergevoel en verantwoordelijkheid voor beloftes boven "kassa" staan, krijgt
Stemmen voor de burger weer een gezicht, kleur en verschiet rood niet naar groen en groen niet naar rood.
Het alternatief is heel eenvoudig: meer "verkeersongelukken" in het bestuurlijk veld.

"Ik zal vrede tot uw overheid maken en gerechtigheid tot uw heerseres. Van geen geweld zal in uw land meer gehoord worden, van verwoesting noch verderf in uw gebied; en gij zult uw muren Heil noemen en uw poorten Lof." Jes 60:17-18.

>>> einde van dit bericht <<<

Als

Ik moest zeggen wat ter wereld volksgezondheid 1 was, noemde ik de liefde, en volksziekte nr 1 is maar 3 letters lang: "nee".
Want hoeveel mensen zeggen nee wanneer ze makke na wat denkwerk of fijn gevoel "ja" kunnen zeggen? En daarmee tal van problemen voorkomen? En een up aan hun leven geven?
>>> einde van dit bericht <<<

Geweldig. Geweld. Geweldloos. Kracht die opbouwt of afbreekt?

http://www.justinemol.nl/Justine-Mol.htm

Al een hele tijd heb ik Geweldloze Communicatie van Marshall Rosenberg, een echt goed boek (dit is geen spam ) en nog niet eens helemaal uit.
Het is prachtig als je macht kunt omzetten in iets constructiefs en daarbij de kracht kunt hanteren als iets opbouwends.

Ik denk aan kinderen die blokkentorens omgooien (hoop pret).
Misschien laten sommige ze staan. maar het spel van evenwichten opbouwen, verliezen, herstellen is echt genieten. altijd?
hm nee. wanneer je er anderen ongelukkig mee maakt niet. Je kracht kan een ander pijn doen. Een plaagstootje en kietelen zijn ook vormen van geweld. maar geaccepteerd. Geweld heet vaak geweld als het negatief bedoeld is. Niet zoals het geweld van een vulkaan, of de kracht waarmee en buldozer of olifant een taak uitvoert.
Ook je macht gebruiken om je zin door te drijven zonder rekening te houden met andermans territorium, dat vind ik geweld in negatieve zin. Ook al noemt men het "voor jezelf opkomen". Of je hebt een tiran voor je die verdreven moet worden (al dan niet aangepraat). Pro-tirannieken bestrijden dan de "opstandelingen", anti-tirannieken heten dan "martelaren, strijders." allemaal om het geweld te legitimeren. Totdat er eindelijk eens ECHT GEPRAAT wordt (met ware moed), GEACCEPTEERD. (die hoofdletters zijn eigenlijk een klein beetje gewelddadig, maar meer een wanhoopskreet).
Geweld heet geen geweld meer als het gelegitimeerd wordt "je bent een patriot en krijgt medaljes als je hen bestrijdt, opblaast, je krijgt 40 maagden [of 20 zakken snoep, bij kinderen want die stuurden ze ook!] in de hemel als je die bomgordel omdoet en tussen die mensen aan de draad trekt". of digterbij...
'ik moet mij bevrijden van mijn ongelijkwaardige behandeling of wie dan ook die dat doet'.

Jezus was een Jood. hij verdroeg. Geweld straft altijd zichzelf af.
(on)machtsgeweld dus. 1 wang klap, andere wang toekeren. doe het maar eens na. Heeft Jezus gewonnen? De enige figuur van wie ik nooit vernam dat deze geweld pleegde?
weet je hoeveel geweld (en hoeveel balsem) je met woorden kunt maken?
Geestelijk geweld is even erg (zo niet erger!) als fysiek.
Het wetboek van strafrecht accepteert geestelijk geweld tegenwoordig rechtmatig. Alleen, wie moet het meten? ik denk dat je dan in alle eerlijkheid te rade moet gaan bij G'd.

(From Dan Coppersmith)

I am enough
Just me alone
With no one's approval
Only my own
I am complete
With no need for more
Containing within me
An infinite store
I am abundance
I am magic and light
I am creation
I am joy and delight
I am source of it all
I am boundless, and yet
Being still human
Sometimes I forget.

Benjamins waterdans

dit filmpje is 3 Mb , een halve minuut lang.



http://video.google.nl/videoplay?docid=-8225836336935365165&q=roef

Marktvogels

Vrijdag.

"Wat kost bospeen?"
"Twee voor een euro!"
"O.k."
...
"wilt u ook druiven?"
(Biedt 1 druif te proeven aan)
Mm, nou o.k..
Denk ik, een pond voor 1,50
Krijg ik me daar een heel krat voor!
Ik twijfel, vraag "niet 4,50?"
Het is echt 1,50
Dat is fun, tof, rijkdom, als je nog maar pas €600 heb moeten dokken voor olie om naar Friesland te varen enz. De tocht heeft me eigenlijk met de passagegelden meer dan €300 gekost. Voor Benjamin was het dat wel waard.
Onderweg vliegt een vogel door m'n hoofd. Mijn blog is voor dit jaar een stervende vogel. Uit genade , wanneerniet meer te redden, draait men zulke vogels de nek om. Deze vogel moest zichzelf de nek omdraaien. Anders zou hij zijn lieve zoon niet meer zien, opvoeden, levensruimte geven.
Zo'n vogel die op zee in de olie terechtkomt, is precies eender. Is hij nog te wassen, redden? Bewondering voor vogelliefhebbers die mer zoiets bezig zijn.
Een blogvogel is toch weer anders.
Elke blogvogel heeft z' eigen kleur. De mijne was aangeschoten. Door verlating.
Dat was goed te zien in januari. Allemaal kapotte veren, sommige ten hemel schreiend, andere nog kleurig, warm.
Mensen accepteren niet altijd het zien van leed. Vooral niet als ze er hun eigen leed in terugvinden. Blogvogels zijn spiegels van zielen. Gezond, ziek.
Sommige zijn gemaskerd, andere zo bloot als een kale kip.
Men moet van andermens blog afblijven.
Accepteren dat gemaakte kwetsuren in een blog zichtbaar worden. De blog van iemand geweld aandoen, is de eigen aard ontkennen. Zichzelf niet willen zien.
Ik moet de rest van mijn blog, behalve overmijn dochter wissen want nu is ze verminkt. Mijn blog vertelt niet meer het verhaal van wie ik in 2006 was.
Ik ben uitgestuft om mijn zoon te kunnen blijven zorgen, de helft van de tijd.
Maar ik ben niet dood.
Ik leef. G'ddank.
>>> einde van dit bericht <<<

26 okt 3 nov varen met Benjamin