Lucht

Het contrast is zo groot.
Hier die frisse, zuivere lucht met 'n zweem zeezilt, nachts heldere sterren als de wind niet Zuid of Zuid-Oost is. En daar die QUAKE met meer doden dan De Tsunami, met stank, pijn, ellende, kou, honger, ziekte. Hier dat slapen van onze zoon in alle rust met klotsgeluidjes en daar het gemis van bescherming tegen kou, huilende, lijdende kinderen. Ben ik wel of niet verplicht te bidden en werken dat ZIJ daar over- en doorheen komen? Zijn zij niet ook van mijn vlees en bloed?
Ik vind van wel. Het zou me aan het geweten gaan als ik niets deed.
"In zoverre je het aan één van de minsten van Mijn broeders (zusters) hebt gedaan, heb je het voor Mij gedaan". Misschien is het belangrijkste wat een mens nodig heeft, ware gewetensrust?
Wie weet het?
"De liefde verheugt zich niet over het onrecht maar vindt haar vreugde in de waarheid. Zij geeft het nooit op: zij blijft geloven, hopen en verdragen."
(1 Korinte 13: 1-7 en 13)
Hoe kom je daar met dekens, eten, drinken?
Wie dropt de spullen? Ipv geld in eigen zak te steken? Of helemaal niets te doen? Het zijn, welk geloof ook, mensen.