Benjamin

Ik mis je.
Je bent mijn jonge zoon.
Om wat voor reden ben je uit mijn zorg en normale contact , ons vader-zoon-leven gehaald? En waarom door iemand die zegt gelijkwaardigheid na te streven?
Ik voel me in mijn recht verkracht.
Elke dag moet ik opnieuw vechten tegen het risico dat mijn vadervaardigheden door de willekeur van een ander zomaar onder de voet gelopen kunnen worden.
Ik ben langzaamaan gaan haten: het feministisch extremisme. Een isme dat er kennelijk genoegen in schept om macht te pas en te onpas te gebruiken, opbouwende mensen en hun kinderen te breken. Ogenschijnlijk bouwen zij op en sluipend valt het bouwsel in elkaar. Onverwachts voor derden, verwacht door wie hen kent.
Ik haat het feminisme, niet het echte dat gelijkwaardigheid in het echt doet. Naar dat naar terrorisme en boel-verziekend neigend soort, dat als het even kon, zelfs onze monarchie zou inpalmen voor haar destructieve doelen.
Ik bid Benjamin. Dat je behouden blijft tegen dergelijke ongein. Ik heb troost. Ik geloof dat het goedkomt en het kwaad zichzelf straft.


>>> end msg <<<