Er zijn twee vormen van Veranderitis.
De positieve en de negatieve.
Hoewel, zodra je ergens een '-itis' achter zet, geef je alleen maar aan dat je iets 'te veel' vindt. Dat positieve en negatieve is dus heel persoonlijk.
Als het gediefte er belang bij heeft de betrouwbaarheid van een bank online te verminderen door veranderingen te stimuleren, is dat een negatieve vorm (het gediefte kan heel goed binnen de bank huizen!).
Als veranderingen in het beleid van ontwerpkeuzes worden gemaakt die het aantal bronchitisgevallen in bijvoorbeeld slecht ontworpen abri's laat dalen (+ de inkomsten van miskleunen), is dat een positieve.
( "-itis" = latijn voor ontsteking)
Het is verbazingwekkend dat niemand DE verandering in gang durft te zetten die na Wouter Bos' "redding" van banken nodig is: het draagvlak versterken: DE WERKENDE BEVOLKING.
Zij die het eten en drinken op de tafels van beurshandelaren brengen.
Die veranderingen zijn simpel:
In de hele breedte (en hard) prijzen en lonen dwingen naar het passende recessiepeil.
Momenteel is de economiemotor zich domweg aan het verslikken met gasgevende (domme ego-)lobbies en remmende banken (geld laten leeglopen in waarde door het niet aan de noodlijdende bronnen terug te laten rollen).
Een bijna even belangrijke maatregel is:
Het euro-gedrag van de handel dimmen.
Men is nog steeds alom bezig een euro te behandelen in een stijl als was het een gulden. Deze slinkse overvraag van de werkelijke waarde veroorzaakt mede de recessie (die komt niet uitsluitend vanuit de VS), want een dergelijke behandeling is economisch zelfbedrog.
Maar welke bestuurder heeft de moed, het eergevoel, om de "vrije markt" te sturen naar het peil waar dat bij past, lager dan het kunstmatig opgschroefde voorheen?
---