(Dat stond op het aardige bordje van m'n oud/ex/wijlen-schoonpa.)
Compleet met plaatje van iemand die dat doet.
Hoe doe je dat als het verleden uitgestuft wordt/was voordat je de hoed als groet kon gebruiken?
Hoe moet je dan onbevangen naar de toekomst, met in je achterhoofd de mist van een onbekend verleden?
Zo'n "mist"-verleden kan men ook "groeten". Maar dat valt niet mee, als het om een diepingrijpend voorval gaat. Mensen kunnen zo erg schrikken van "iets" van vroeger dat het ijlings "dichtgegooid" wordt,
Alsof het nooit bestaan heeft (verdringing). Zulke mensen "hinken" soms: er gebeurt iets dat niet gewoon is en men houdt er wel rekening mee maar verder? Moet het "hinken" gewoon doorgaan?
Het is toch geweldig om te kunnen hollen, rennen? Zelfs met een rolstoel?
Zorg dat je jezelf niet hindert om je verleden goed te kunnen "groeten",
Want niets is onmogelijk.
>>> end msg <<<
