IsLove

(Gedichtje dat Bert Koning vond:)

"Dat G'd toch unverfroren,
De Joden heeft verkoren!
O, maar dat zit zeker goed,
G'd weet toh wat Hij doet!
Maar 't is toch zo zot
als dat wij dat presteren,
die kiezen voor een Joodse G'd,
maar hen de rug toekeren. "

Hoe was je opvoeding?
Liefdevol of afkerig tegenover de misschien wel oudste dragers van het getuigenis van
je levensbron? Het zout der aarde?
Hoe smaakt je eten zonder zout?
Ik heb de vrije keuze.
Ik had een fijne vader en moeder die
Me de ruimte lieten, de guldenmiddenweg te vinden en te lopen. Die is niet saai. Het is een hoogte. Wel smal maar met een panorama a la Fujijama.

Waar mensen in gesprek zijn groeien de mooiste bossen, liggen de schitterendste velden, fonkelt de zee als miriaden sterren, heeft iedereen wat hij nodig heeft en worden kinderen pas moe als ze de hele dag gelachen en genoten hebben van alles wat goed is.

Maar waar mensen niet in (hoorbaar of stil) gesprek zijn/komen?
Wat is daar? Als ik alleen maar daar m'n aandacht op heb, voel ik me ongelukkig, lijkt elk handelen leeg of nutteloos.

De ontmoeting, het gesprek zonder oordelen, ver voorbij de plaats waar men oordeelt goed of slecht, hoe kom je daar? Kom je daar uberhaupt wel of blijf je op de plek van de oordelen? Wat heb je over voor je oordelen?
Wat is geluk? Word ik gelukkig met anderen (echt) gelukkig maken of ongelukkig?

>>> end msg <<<