Vrijheid, fitheid, fit voor en fit na, en ons KIND.

Ik las in NU.nl:



'De CDA-bewindsman reageerde op uitlatingen van zijn partijgenoot minister van staat Hans van den Broek. Die wil dat het kabinet aan de rechter vraagt wat zwaarder weegt: de vrijheid van meningsuiting of het landsbelang. '



De vrijheid van meningsuiting IS ons landsbelang. Voor die vrijheid zijn in WOII tal van vredelievende mensen gesneuveld, gestorven, gecrepeerd, vermoord.

In 1945 werden we bevrijd. De USA was 1 van onze bevrijders en de Canadezen, de Engelsen, Polen e.a. De Zweden gooiden wittebrood uit vliegtuigen in ons door de 0Nvrijheid van meningsuiting uitgehongerde land.

Wij willen een verdraagzaam volk blijven, dan is verzet tegen onverdraagzaam maken de enige overgebleven onverdraagzaamheid.

Niemand van wie vooruit wil, wil de terreur van de haat, de ophitserij, de doodzwijgerij.

Laten we respectvol in gesprek blijven en "moeilijke" dingen in een soort "firewall" samen bekijken.

En dan de wijze dingen kiezen: vrede, kindergeluk. Een vriendelijk gebaar, wat toegeeflijkheid, welwillendheid, een kwinkslag en vooral: contact.

Want de Onvrijheid van meningsuiting dreef op niet-contact.

Integral friend

Men vind veel prachtigs in een blog met een diep warme en stralende kleur die ik gauw aan m'n links hiernaast ga toevoegen [en er nu staat]:



"What is worth having on this planet is an intelligence that is complementary with innocence, that does not destroy innocence.Can we not introduce such values in our education system that every child learns to be friendly? In schools and colleges, if you ask the children how many friends they have, they'll count on their fingers — one, two, three, four, five... Not more than that. I have a question for children: if you don't know how to be friendly with the 40-50 children present in your classroom over a period of a year, how will you ever become friendly with the 6 billion people on the planet?The basic tendency to make friends has been lost somewhere in the pursuit of selfish education. As a part of their education, children should be encouraged to make one new friend a day.Like the protons and neutrons are in the centre of the atom while the negative charged particles are only on the circumference, similarly in human consciousness, mind and life also, all the negativities are in the periphery. At the core of every being, there is positivity and virtue. And if we are successful in finding the means to nourish this virtue, we will see the youth come up radiant and endowed with human values."

een gouden pedagoog, Janusz Korczak.

"Respect, vertrouwen en vergeving zijn de drie woorden die centraal staan in de opvoedingstheorieën van Korczak. Je moet vertrouwen hebben in de natuurlijke goedheid en oprechtheid van kinderen, maar het kind niet te zwaar belasten en begrip hebben voor het tempo waarin het kind zich ontwikkelt. Kinderen moet je accepteren zoals ze zijn. Het kind moet niet worden opgevoed naar de toekomst, maar leeft in het hier en nu en daarin moet het gelukkig zijn. Als het kind een fout maakt, moet je deze vergeven. Boosdoeners hebben liefde en aandacht nodig, geen straf. Opvoeders moeten zich opstellen als raadgevers en troosters.Korczak is ook van mening dat kinderen niet in volledige vrijheid kunnen opgroeien. Kinderen moeten beschermd worden tegen voor hen nog onbekende gevaren, maar opvoeders mogen hierbij niet de individuele eigenschappen van het kind belemmeren. Een kind mag niet tegen alles in bescherming worden genomen, omdat het ook moet kunnen leren van de gevaren en fouten. Hierdoor wordt het weerbaarder en zelfstandiger.
"

Een goede opvoeder leert zelf ook,
Doorlopend.
Janusz K spreekt door zijn eigen groei:
"Jij, opvoeder, je zou blij moeten zijn. Je hebt al je vooroordelen en sentimentele opvattingen over het kind laten vallen. Je weet al dat je niets weet. Het is niet zoals je dacht, dus is het anders. Zonder dat je het merkt, zoek je al naar je eigen weg. Raak je verdwaald? Bedenk dan dat het geen schande is om te verdwalen in het reusachtige woud van het leven. Zelfs als je je vergist, kijk dan nieuwsgierig om je heen en je zult een mozaïek van de mooiste beelden ontwaren. Je lijdt? In pijn wordt de waarheid geboren."

"Korczak ging begrijpen dat kinderen een macht vormen die je kunt bewegen mee te werken, maar die zich ook tegen je kan keren als je haar geringschat."

"...De opvoeder kan en mag zich dan ook
Niet als 'de wijste' van de groep beschouwen en hij mag zeker niet de kinderen zomaar zijn wil opleggen." (zonder evenwel de ervaringskennis van volwassenen te onderschatten) en:
"Wat kinderen denken en voelen, dat weten zij beter dan wij".
2 soorten opvoeders vielen daardoor voor Janusz K. af: de ambitieuze (de zelfbenoemde 'leiders', vroeg of laat spugen de kinderen die uit) en de "grappenmakers" (die demoraliserend werken).

Over "Moski, Josk i Srule" (1910) en "Józk, Jaski i Franki " (1911),
2 boeken van Janusz Korczak :
"De verhalen getuigen van een grote kennis van de kinderwereld en even grote liefde voor het kind, leest men in andere recensies. Het eerste werk werd door een recensent zelfs al als de hoeksteen van Korczaks benadering van het kind waargenomen: "wat een talent! ... Janusz Korczak schreef niet ov er kinderen, hij werd zelf werd een kind. Hij kruipt in de ziel van kinderen, denkt met hun geest, voelt met hun hart, kijkt met hun ogen. Alleen is het verschil dat geen kind ter wereld in staat is zich zo uit te drukken over wat er zich in zijn ziel afspeelt. Een prachtig, subtiel en empathisch werk."

Beide boeken werden aanbevolen aan ouders en opvoeders die open staan voor kinderen en de kracht van de opvoeding willen leren kennen."

Ik voeg eraan toe: "die open willen worden voor.." want de beleving die Janusz uit, resoneert altijd wel ergens en dat maakt de rest van jezelf, dat wat wil kennen, gelukkig zijn, ook open.

Korczak zegt ook ergens typisch:
" Elk kind speelt bijvoorbeeld anders. Ik wil graag weten waarom. Ik weet dat het zoeken naar het antwoord me vele jaren van mijn leven zal bezighouden (...) En misschien vind ik wel geen antwoord. Maar hoe meer je observeert, hoe dichter je bij de waarheid komt."

Wie meer wil weten:

http://www.korczak.nl/

En een chronologische foto-serie:

http://fcit.usf.edu/Holocaust/KORCZAK/photos/chronolo/default.htm

Janusz Korczak werd, met 200 kinderen zl, door de vijand van het respect
In de 2e Wereldoorlog vermoord in een concentratiekamp.

Stemming voor Gelijkwaardig Ouderschap (2eKamer Juni 2007) 1e Kamer: ? ? ? ?

Ter herinnering (Uit Vaderkenniscentrum.blogspot.com)


"Bij de stemming over Amendement 26 bij Wetsvoorstel 30145
[Amendement Gelijkwaardig Ouderschap]hebben uiteindelijk 39 kamerleden tegen en 111 kamerleden vóór gestemd.

74% van de Tweede Kamerleden heeft vóór Amendement 26 bij Wetsvoorstel 30145 op het Gelijkwaardig Ouderschap gestemd.

Het gaat hier derhalve om een zeer ruime, zelfs grondwettelijke, kamermeerderheid, die met de beste wil van de wereld geen krappe meerderheid genoemd kan worden zoals Jeanette Kok in haar Editorial doet ::

Stemcorrectie VVD inzake Amendement 26 bij Wetsvoorstel 30 145:
"De VVD heeft in de plenaire vergadering van 20 juni 2007 laten weten geacht te willen worden vóór dit amendement te hebben gestemd."
Bron: Eerste Kamer; Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding (30.145)http://www.eerstekamer.nl/9324000/1/j9vvgh5ihkk7kof/vh6xlx3hg5vq

Het GELUK van je kind na scheiding: WIE HELPT MEE!

Wie wil het beste?
Een waarnemingsverslag van BELANG.

"Minder conflicten"

"Kinderen willen het zelf het liefste" (zie verderop hier)

( Vaderkenniscentrum.blogspot.com )

66. GEDEELD OUDERSCHAP NA SCHEIDING BESTE OPTIE VOOR KINDEREN.
Auteur: Drs. Peter A.N. Tromp, Vaderkenniscentrum,
februari 2008

Als we kijken naar wat het beschikbare wetenschappelijk onderzoek zegt over het werkelijke belang van het kind dan komt daaruit een geheel ander beeld naar voren, dan wat nu in Nederlandse familierechtbanken doorgaat voor het "belang van het kind" als argument voor een standaardpraktijk van beschikkingen die scheidingskinderen veroordelen tot eenouderlijke zorg door in hoofdzaak alleen hun moeders.
Vergelijken we de uitkomsten voor kinderen die na de scheiding opgroeien in een vorm van co-ouderschap of gedeeld ouderschap, met geregeld contact met en zorg van hun beide ouders, met de uitkomsten voor kinderen die na de scheiding opgroeien onder de eenouderlijke zorg van slechts één der ouders, meestal de moeder, dan doen de kinderen die in co-ouderschap of gedeeld ouderschap opgroeien het veel beter.

Betere uitkomsten voor kinderen

En die betere uitkomsten voor kinderen werden ook gemeten wanneer daarbij gecontroleerd werd op reeds voor de scheiding bestaande conflicten tussen de ouders als zelfselecterende factor voor co-ouderschap of gedeeld ouderschap. Uit een meta-analyse op 33 onderliggende scheidingsonderzoeken concludeerde Bauserman (American Psychological Association, 2002), dat kinderen die opgroeien in een vorm van co-ouderschap met frequent contact met en zorg van beide ouders, minder gedrags- en emotionele problemen hadden, een hoger gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen hadden, beter relaties konden opbouwen en behouden, zowel binnen het gezin als daarbuiten en beter op school presteerden, dan kinderen die na de scheiding onder eenouderlijke zorg waren opgegroeid.Het verging de kinderen die na de scheiding opgroeiden onder gedeeld ouderschap of co-ouderschap daarbij zoveel beter dan de kinderen die onder eenouderlijke zorg bij één van de ouders opgroeiden, dat gelijkwaardig of gedeeld ouderschap na scheiding verreweg "second best" bleek voor kinderen en voor hen de ideale situatie van een intact gebleven gezin nog het meest benaderde.
Uit een reeks van andere onderzoeken blijkt verder dat kinderen die na de scheiding opgroeien onder gedeeld ouderschap bij beide ouders zich beter ontwikkelen, tevredener zijn, beter aangepast zijn en meer zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde hebben in vergelijking met kinderen die na een scheiding opgroeien onder eenouderlijke zorg van één der ouders (Nunan, 1980; Cowan, 1983; Pojman, 1982; Livingston, 1983; Noonan, 1984; Shiller, 1984, 1986; Handley, 1985; Wolchik, 1985; Bredfield, 1985; Öberg & Öberg, 1987).

Uit een Harvard studie op 517 scheidingsfamilies over een periode van ruim 4 jaar bleken kinderen die na de scheiding opgroeiden onder gedeeld ouderschap minder depressief, minder gedragsafwijkend, en behaalden zij betere schoolresultaten dan kinderen die na de scheiding onder eenouderlijke zorg opgroeiden. (Buchanan, Maccoby, Dornbusch, 1996.)
En ook jongens die onder gedeeld ouderschap of co-ouderschap opgroeien, blijken minder emotionele problemen te hebben dan jongens die na de scheiding opgroeien onder de eenouderlijke zorg van één van de beide ouders (Pojman 1982; Shiler 1986).
Vanuit een oogpunt van het belang van het kind bezien is de huidige praktijk van eenouderlijke zorg in het Nederlandse familierecht daarom dan ook volstrekt onbegrijpelijk.

Onderzoek wijst uit dat het veel minder goed gaat met kinderen die na de scheiding vaderloos opgroeien onder de eenouderlijke zorg van slechts een der ouders, meestal de moeder.
Kinderen die vaderloos opgroeien in eenoudergezinnen hebben meer depressieklachten, gebruiken eerder drugs en alcohol, krijgen meer ongelukken en plegen vaker zelfmoord dan kinderen die opgroeien met de zorg en betrokkenheid van beide ouders. (Zweeds bevolkingsonderzoek naar de gevolgen van eenoudergezinnen voor kinderen, Ringbäck Weitoft, Hjern, Haglund, Rosén, 2003).
Opgroeiende kinderen (0-12) in vaderloze eenoudergezinnen lopen meer risico om in armoede te leven, lopen meer risico op fysiek, emotioneel en seksueel misbruik, lopen eerder van huis weg, lopen meer risico op gezondheidsklachten en hebben meer problemen op school en in de omgang met anderen.
Opgroeiende tieners in vaderloze eenoudergezinnen lopen meer kans op tienerzwangerschap, in de criminaliteit te belanden, te roken, alcohol en drugs te gebruiken, te spijbelen, geschorst te worden, op jonge leeftijd school te verlaten en aanpassingsproblemen te hebben.
En opgroeiende jong-volwassenen in vaderloze eenoudergezinnen hebben meer moeite opleidingen af te maken, werk te vinden, hebben vaker een laag inkomen en een uitkering, lopen meer risico dak- en thuisloos te raken, lopen meer risico in de criminaliteit te belanden, hebben eerder chronisch emotionele en psychische problemen, ontwikkelen vaker gezondheidsklachten, gaan sneller relaties aan waar ze ook sneller mee gaan samenwonen, en gaan eerder scheiden en hebben vaker buitenechtelijke kinderen. (Meta-studie "Experiments in living, The fatherless family, Civitas, O'Neill, 2002).
En sinds kort is er nu ook een samenhang vastgesteld tussen het opgroeien in vaderloze eenoudergezinnen en de prevalentie van ADHD bij kinderen (Strohschein, 2007).

Minder conflicten

Bovendien bleek uit de meta-studie van Bauserman (American Psychological Association APA, 2002) dat in tegenstelling tot wat vaak over co-ouderschap of gedeeld ouderschap beweerd wordt, het aantal conflicten tussen de ouders juist sterk verminderde in vergelijking met het aantal conflicten in situaties van eenouderlijke zorg.
Beter voor de kinderen dus.
Britse tienermeiden die opgroeien onder eenouderlijke zorg geven immers aan zich gestresst en overbelast te voelen door de scheidingsproblemen van hun ouders, vooral door het beroep dat op hen gedaan wordt door de verzorgende ouder, in 90% van de gevallen de moeder, voor steun in de met de andere ouder na de scheiding gevoerde strijd over de kinderen. (Bliss Survey, 2005: Girls take strain of parents' split)
Overigens hebben niet alleen de ouders minder onderlinge conflicten bij gedeeld of gelijkwaardig ouderschap na scheiding zo blijkt uit het onderzoek. Ook kinderen die na de scheiding opgroeien onder gedeeld ouderschap blijken minder conflicten met hun ouders te hebben, dan kinderen die na de scheiding onder eenouderlijke zorg bij één ouder opgroeien (Karp, 1982).

Kinderen willen het zelf het liefste

Door tegenstanders van gelijkwaardig ouderschap wordt verder wel beweerd dat degenen die gelijkwaardig ouderschap bepleiten alleen aan het eigenbelang van de ouders denken en niet aan dat van de kinderen.
Uit onderzoeken waarin de kinderen zelf gevraagd is, waaraan zij nu de voorkeur geven, blijkt echter dat kinderen zelf verre de voorkeur geven aan gedeeld en gelijkwaardig ouderschap en zorg van beide ouders na de scheiding (Smart c.s., 2000; Fabricius, 2003). Kinderen willen zelf niets liever dan hun beide ouders na een scheiding behouden.
Ook blijken kinderen die opgroeien onder gedeeld ouderschap veel tevredener dan kinderen die opgroeien onder eenouderlijke zorg, waarbij zij de voordelen van het hebben van een nauwe band met hun beide ouders zelf als belangrijk benoemen (Kelly, 1993).

Minder loyaliteitsconflicten

Door pseudo-deskundigen (Groenhuijsen) wordt vaak de verder niet onderbouwde veronderstelling opgeworpen dat kinderen die onder de gedeelde zorg van hun beide ouders opgroeien geen eigen thuis (ontneem kinderen niet hun thuis wordt er dan geroepen) overhouden, voortdurend onderweg zijn en bij het opgroeien voortdurend blootgesteld zouden worden aan loyaliteitsconflicten. Het onderzoek spreekt echter ook hier weer geheel andere taal over het werkelijke belang van het kind (Steinman, 1981, Luepnitz, 1986, Shiller, 1986, Coller, 1988, Tornstam, 2000).
Kortom bezien vanuit het werkelijke belang van opgroeiende kinderen na de scheiding dringt zich maar een conclusie op:
Het gedeeld of gelijkwaardig ouderschap na de scheiding zou verre de voorkeur dienen te verkrijgen boven de huidige praktijk van eenouderlijke zorg.

Als we werkelijk om kinderen geven en werkelijk in hun belang zouden handelen is gedeeld gelijkwaardig ouderschap met behoud van de nauwe betrokkenheid met beide ouders in het leven van kinderen de enig aangewezen weg.

Minder scheidingen

Daar komt bovendien nog bij dat hoe meer gedeelde zorg en gelijkwaardig ouderschap wordt ingevoerd en toegewezen en verkozen boven eenouderlijke zorg na scheiding, hoe minder ouders nog geneigd blijken om te gaan scheiden
Gelijkwaardig en gedeeld ouderschap helpt dus ook direct mee om intacte gezinnen - nog steeds de meest ideale opgroeiplaats voor kinderen – juist beter en langer in stand te houden. (Brinig, Allen, 2000)

Geplaatst door Vaderkenniscentrum VKC op zondag, maart 16, 2008

Luisteren

Janusz Korczak zegt na 40 jaar ervaring met 'stoute' kinderen (was het stout of verdient het een berisping, zeg dan liever 'Je was onbezonnen, men zou kunnen denken dat je niet deugt, maar ik weet dat je het zo niet bedoeld hebt'):
"Men moet de ongehoorzaamheid van een kind niet té serieus nemen. Men moet slechts vragen waarom het niet gehoorzaamt."
Ik vind dat dat klopt, omdat een normaal mens een levend en levendig vraag-antwoord-gebeuren is (dat zich een passende plek in de omgeving wil vinden). Met of zonder geluid. Sprekend of stilzwijgend (met het zichtbare woord van een blik of beweging). Een mens dat graag bevestiging wil in de eigen verantwoording mogen kennen, hebben, ontwikkelen.
Niet geforceerd, maar op eigen tijd.
Laat een kind kind zijn in zijn tijd. De opvoeder is vaker degeen die "volwassen" moet worden maar het niet wil, dan het kind.

"Nederland voorop met opsluiten kinderen". (Zie http://www.NU.nl 6 maart 2008)

Noot: dit is de fysieke en uitermate BESCHAMENDE0 reflectie van de opsluiting van kinderen in de aanloop-gevangenis van het niet-je-andere-ouder-mogen-zien:

DIE KINDEREN NEMEN DAT VOORBEELD OVER.
ZoLANG HET GEZAG ONGELIJKWAARDIG IS BLIJFT ONDERSTAANDE PROBLEEM GROEIEN.
KINDEREN WILLEN NIET ONDERDRUKT WORDEN MET CONTACT-ONTHOUDING-ZONDER-EERLIJKE-REDEN DUS WORDEN ZE WEERBARSTIG, RECALCITRANT, ONGEHOORZAAM, PROBLEEMKIND, CRIMINEEL.
SCHEIDINGS-OUDER, VOORKOM OF STOP DIT DOOR JE EIGEN "GEVANGENISMAATREGEL" AF TE BRANDEN !!! JE BENT VOLKOMEN VRIJ OM DIT NIET TE GELOVEN EN DAARMEE LATER TE ZIEN HOE JOUW KIND DOOR JOUW MAATREGEL IN DE GEVANGENIS RAAKT ! :

"Nederland voorop met opsluiten kinderen AMSTERDAM - In vergelijking met een aantal andere Europese landen sluit Nederland veel kinderen op. Vrijheidsbeneming van kinderen is in strijd met het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind als het niet wordt gehanteerd als uiterste maatregel. Rapport
Dit staat in het internationale rapport 'Violence against Children in Conflict with the Law', dat woensdag is gepubliceerd. Het onderzoek is verricht door Defence for Children International Nederland, in samenwerking met organisaties in het Verenigd Koninkrijk, België en Frankrijk."

LEES VERDER OP

http://www.nu.nl van 6 maart 2008

"Stijging
"In alle vier de onderzochte landen stijgt het aantal opgesloten kinderen", zegt projectleider Sharon Detrick. "Nederland blijkt een van de koplopers te zijn in Europa."

"Jeugdinrichtingen ...tussen 1997 en 2006 nagenoeg verdubbeld: van 1410 naar 2753."
NL: "1 januari 2006: 1117 KINDEREN in een inrichting.

In Engeland en Wales: tussen 1994 en 2004: aantal gevangengezette KINDEREN nam toe met 90 procent !!!

Beleid van justitie naar JONGEREN: steeds repressiever/hardere straffen.

Veiligheid justitiële jeugdinrichtingen: "zorgwekkend", zegt onderzoekster Maartje Berger.
Inspectie Jeugdzorg e.a. Waren al op de hoogte.

Wat doet de GEZINSRAAD?

"KINDEREN VEELVULDIG MEERDERE DAGEN IN EEN ISOLEERCEL OF OP HUN EIGEN KAMER OPGESLOTEN.

Engeland en Wales: "regelmatig gebruik van dwang en dwangmiddelen, waarbij kinderen soms ernstige verwondingen oplopen".

Lieve G'd WAAR MOET DAT HEEN?!

Benjamin

Pijn.
Elke dag
Opstaan
Waar is Benjamin ?
12 h
Waar is Benjamin ?
24 h
Waar is Benjamin ?
Is papa ziek?
Maar zo word ik het wel en Benjamin ?
Heeft Benjamin geen pijn, verdriet ?
Omdat hij om niets anders dan de angst
Voor niet-erkend worden wordt weggehouden?
Hoeveel moeders en soms vaders offeren dagelijks hun kind op aan hun ego?
"Ik weet het beter"
"Hij is ziek, gek, niet te vertrouwen bla bla"
"Iik ben de baas"
"Hij maakt er een braaf jongetje van"
"Ha ik heb de macht"

En Benjamin ?
Wie geeft hem wat hij wil,
Zijn vader weer terug?
Niet de mensen met een kop van steen.
Steen omdat ze eraan verdienen (zorgcircuit, juristen en justitie, verzekeraars,)
Steen omdat de wil het devote eigen respect vertrapt.
En Benjamin ? Wie hoort hem en geeft
Hem zijn vader terug?
Het gezag? Dat krachteloos is door steen te zijn?
Ik bid elke dag G'd dat Hij bij hem is, want G'd heeft de stenen ook gemaakt om Genade te zijn. Niet om vaders mee te stenigen en hun geliefde kind. Het zijn de mensen die stenigen, niet-wetend, werktuig te zijn van de on-G'd.
Waar ben je?
Slaap je wel goed? Eet je goed?
Ik hou van je en denk elke dag aan je.
En de uren dat ik niet kan slapen omdat niemand iets zegt, de steen van het zwijgen en niet-contact, verpakt in 101 redenen.
Ik weet dat op een dag de zon zal blijven schijnen en ik je heel de tijd zie, je gelukkig zie, onwilligen nergens meer te zien zullen zijn. Een goede dag. Een dag dat ik weer 20 dingen doe i.p.v. 2, omdat de reden weer zichtbaar is. Jij.

Baby's en gebaren

Leuk....!

Workshop: Gebaren met je baby <http://www.doof.nl/workshopgebarenbaby.jpg> Belangstelling voor gebaren met een horende baby of dreumes? Lees dan verder! Wist u dat de meeste kinderen eerder een gebaar kunnen maken dan dat ze kunnen spreken? Wanneer baby's en jonge kinderen gebaren krijgen aangeboden, nemen ze die vaak al snel over. Het geeft hen namelijk een extra mogelijkheid om zich uit te drukken.
Lees verder...»
Gepubliceerd door Pascal in Gebarentaal |
----------

Noot: het onderling begrip tussen mensen die wel of geen logische bewegingen/gebaren gebruiken, blijkt volgens onderzoeken in het voordeel van "wel".

Weet je....

Het verband tussen muziek en geweld(loosheid)? (Tik de link onderin):

"Als ik een willekeurige toets op de piano aansla is de kans dat jij
weet welke toon het is 1 op 10 000. Dat wil zeggen, tenzij je uit
China komt, want dan is die kans ongeveer 1 op 1 100.

Wetenschappers vermoeden dat dat komt door de taal. Chinees is
namelijk een klanktaal waarbij de betekenis van een woord (ook)
afhangt van de toonhoogte waarop het wordt uitgesproken. "

Is hardrockmuziek slecht voor je gezondheid?
http://www.cijfers.net/muziek.html

Janusz Korczak, "Het recht van het kind op respect"

Een heel mooi werk over de ontwikkeling, de behoeften en de opvoeding van het kind:

----------------------
Het recht van het kind op respect /
----------------------
Janusz Korczak (pseud. van: Henryk Goldszmit, 1878-1942)

25 pedagogische opstellen.

Voor wie deze zich zeer goed in het kind inlevende pedagoog wil lezen,
Het is nieuw in de bibliotheek,
Ik ben er door gegrepen (ofwel liet me er door grijpen) en ben nog aan het lezen.

In de epiloog staat een vergelijking met Maria Montessori.
(Betrekking op de natuur van het kind, zijn vrijheid en de betekenis van zijn toekomst.)

Isbn 978-90-6665-394-8