Graven

"Papa!?" "Ja?" "Goed van me he! Dat ik hem heb gemaakt!"
Benjamin (nu 6) is nog steeds beretrots dat hij zelf een rupsgraafmachine op batterijen, waarvan 1 band niet goed liep, gerepareerd heeft zodat die het weer normaal doet en hij weer volop met het ding kan spelen.
Het vermogen om zelf iets kunnen is leuk om te ervaren als het opbouwend is.

Als ouder moet je toch voortdurend opletten of de invloeden waaraan je kind blootstaat, wel verantwoord zijn, tot het kind oud genoeg is om zelf de keuzes te maken waar zijn leven wel bij vaart.
Zo moet je heel kritisch kijken naar het gehalte van aangeboden spellen op internet. Tussen een toch heus wel leuke lading spellen op (bijv) site spele.nl zit een rubriek "vechtspellen" waarvan er 1 ronduit weerzinwekkend is (baby's slaan en stuiteren). Het spel heet 'dad n me'.
Zou strafbaar moeten zijn denk ik.
Dan heb ik het nog niet eens over de wijze waarop spellen aangeboden worden: midden on-screen en in randen opdringerige en verwarrende reclame waar zelfs een normaal volwassen mens (dus laat staan een kind) amper wijs uit kan of het van het spel zelf is.
Kleur- en vormbeleving van kinderen en hun besluitvaardigheden worden er mee afgestompt. Als een kind er elke dag mee deed, werd het nerveus, gezapt, onfris in het normale contact. Terwijl er toch echt wel mooie spellen zijn waar kinderen veel aan kunnen hebben.


---