Bhutto en de moed, rond Orleanse Maagden en niet-maagden

Nederland is het enige land dat hulp opschort aan Pakistan (vanwege de machtshandelingen van Musharraf), zegt De Pers van 8 nov '07.
Het stukje geeft van Bhutto (een vrouw) een dappere indruk.
Alleen: waarom is Nederland het enige land dat steun aan Musharaf (een man) intrekt? Omdat onze Minister van Buza een VROUW is?
Hebben wij hier soms een feministenkegel?
Als het om de macht gaat willen fervente feministes doorgaans niet redelijk of voor rede vatbaar praten, overleggen.
Ze doen of ze doof zijn, desnoods reageren ze vals.
Doorgaans ja? Waarbij je de uitzonderingen die nog wel willen praten, goed moet afchecken op hypocrisie.
Masculinisten ook trouwens. Macho's of dictaturen noemen we dat. Die praten alleen vrijuit in bed schijnt het.
Is macht zo erg lekker dat het nodig is daar hele volksstammen aan op te offeren?
Komt dat zomaar uit het niets?
Het komt van thuis. Hoe papa en mama omgaan met respect, gezag enz., uit zichzelf of opgelegd, aangeleerd.
Het begint in het gezin.
In het groot verdient de industrie en handel goed aan oorlogen, in gezinnen
De "markt" en "diensten" (scheidingswinkel, juristen, overheden).
Maar is dat echte winst? "De een zijn dood is de ander zijn brood" is geen item dat je moet stimuleren lijkt me. Niet als je graag een harmonieuze gelukkige dynamische maatschappij wilt die gezond groeit!
Het probleem is de overtuigingen over macht en het gedrag daarbij.
De macht die momenteel mijn zorg, zorgvaardigheden en contact en Benjamins geluk over mij als vader beleven en levensgeluk delen en gezond opgroeien vermoordt, langzaam, waar komt die vandaan? Wat is haar motief?
Gelukkig worden door de macht te hebben? Een kind neemt voorbeeld van ouders. Hoe ze respecteren, wat ze negeren, waar ze hard of zacht in zijn,
Eerlijk of oneerlijk. Maar altijd: als het kind tegen eigen wil in uit contact met andere ouder wordt getrokken en tegen de wil en rechtvaardigheid in van de andere ouder, beschadigt het kind.
Het kind wil zich daartegen beschermen.
Als dat niet lukt, te lang duurt, wordt het ziek. De machthebber zal daar nooit voor open staan tot het moment van besef dat er sprake is van macht verkeerd hanteren.
Onbespreekbaar maken/houden is a-democratisch, a-sociocratisch en vooral onmenselijk. Het woord komt nl niet uit niets maar uit wat altijd leeft: G'd.
Onbespreekbaar maken is machtsmisbruik. Je kunt ook teveel bespreken. Daar kun je ook over spreken :-).
Het zwijgend vergaderen is een leuke optie als deel van bespreekbaar maken.
Wees volwassen: stap naar elkaar toe en begin een normaal gesprek met de gedachte: ik vind het wel moeilijk, maar leven zonder woord van verstand (ook zwijgen is een woord) is onmogelijk.
Kijk naar de vreugde van het kind om contact en leven met de ander. Wil de minste zijn. Je zult verhoogd worden.
Ooit.
Echt.

>>> end msg <<<