Als mensen elkaar maar gewoon AANraakten, teder, vriendelijk, zonder woorden, "je bent er", accepteerden, ophielden met hun gruwelijke egoïsmenn
Hebzuchtjes. 10 min van 1 dag helemaal aan elkaar gaven. Ervoor OPENstonden.
Wat zou de wereld er dan mooi uit zien.
Maar het lijkt wel of steeds meer mensen alleen maar UITraken, stukgaan door de hebzucht, het weglopen voor waarheid, trouw, naar het groenere gras van die date, zich liever willen verhogen dan verlagen. Alsof G'd niet zou kunnen, willen verhogen op de onverdachte en verrassende manieren die ontroeren.
