Een lachcursus zou misschien wat vastzittende spiertjes losmaken zodat het geheel wat soepeler gaat denken.
Een cursus cartoons maken met Deense voorbeelden zou ook een zeer mooie introspectie opleveren. Zo'n cursus moet natuurlijk wel monkeyproof zijn en niet zo BOOMing-business georienteerd als nu weer in Pakistan met die Deense ambassade (G'd hebbe hun zielen).
En ja , het geweld zit kennelijk weer helaas aan de X-kant van de chromosomen (het geslachtshormoon van de man).
Ik ben eigenlijk benieuwd van welke moeder hun opvoeders afkomen.
Venijn zit in de staart zegt men wel.
De achterhoede, wat niet vooropstaat.
Wie moeten die lachcursus eigenlijk hebben? (Niet te verwarren met spot)
De vaders of de moedrs? Allebei?
Ik denk vooral de moeders. De jongetjes komen dan immers vanzelf.
Want stempelen kunnen moeders altijd als de beste. Patronen, borduurwerk, breien, poetspatronen, stofzuigrituelen.
Welke richting je eraan geeft bepaalt vaak of je kind later gelukkig wordt.
(zie ook het artikel van Rene Diekstra in de link in de zijkolom)
Waar doe je het anders voor
