Goed jaar.
Denk in uw rust aan die kinderen.
Hoe kon het zover komen?
Wie wil de handen uit de mouwen steken om deze kinderen te helpen weer veiligheid en een fijne opgroeisfeer te vinden?
Doe het voor de eer.
Wees eervol. Negeer winstbejag dat de eer verhindert.
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2007/12/58.html
Van/over het rapport over de hogere zorgkosten van gescheiden mensen en eenoudergezinnen van RIVM en Erasmus Medisch Centrum.
Vaderkenniscentrum Gescheiden mensen hoogste zorgkosten in Nederland, hoger opgeleiden laagste kosten
(Stukje:)
Persbericht Medisch Centrum Erasmus Universiteit i.s.m. het RIVM – 19 december 2007
Solidariteit in ziektekostenstelsel blijft van belang Rotterdam, 19 december 2007 -
De gemiddelde zorgkosten voor gescheiden mensen liggen naar schatting 48% boven het nationale gemiddelde van kosten voor zorg per inwoner. Die van mensen met een hbo- of universitaire opleiding liggen zo'n 11% onder het nationale gemiddelde.
Deze schatting maken het Erasmus MC en RIVM op basis van hun onderzoek
'Sociale verschillen in zorggebruik en zorgkosten in Nederland 2003',
waarmee zij vandaag naar buiten komen.
………
De huid is ons GROOTSTE orgaan, wist je dat?
EN het nogal eens meest verwaarloosde! Terwijl diezelfde huid voor communicatie van levensbelang is.
Mensen die te weinig aanraking krijgen, vooral na de geboorte, lopen meestal kans
Op allerlei aandoeningen waaronder sommige vormen van astma bronchiale, hooikoorts (zie "De Tastzin" , van Alexander Montagu). Ik zeg "vooral".
Ieder levend wezen heeft behoefte aan communicatie. Dat is iets anders dan alleen maar praten/luisteren, media.
Ik zou het makke be-amen als iemand zei, "communicatie is het meest wezenlijke van leven manifesteren". Het gebeurt en je leeft, het gebeurt niet en je leeft niet.
Een kind dat te weinig de borst krijgt, gaat brullen: protest tegen niet-communicatie.
En als dat niet werkt, wordt het stil, ziek en in het ergste...je weet nooit hoe.
Een kind is zelf ook "communicatie".
Het is het verhaal dat de hemel mij vertelt:
"Ik hou van jullie, jullie zijn Mijn Schepping, Leef!" Een kind is communicatie van G'ds liefde aan mensen.
"En die schurken dan!?"
Zelfs schurken zijn eens baby, hemelgeschenk geweest, zelfs ondanks het "vuil" dat hun ouders gemaakt hebben.
De mooiste kinderen (met of zonder handicap) zijn zo mooi omdat de ontvangers ervan ernaar LUISTERDEN (door te antwoorden op de behoefte).
Niet op deze of gene religieuze manier.
Hoewel dat vaak wel een eind op weg is,
Maar totaal. Zonder iets ertussen.
Behalve communicatie dus!
De kortste lijn is SAMENZIJN.
Dat nu , is tegen mijn wil bij mij losgescheurd, al zo "goed" als vermoord. Waarom?
Dagelijks voel ik de pijn dat mijn zoon niet even kan kijken, dragen, aanraken, praten spelen doen en laten vragen antwoorden, bellen, horen, ZIEN, LEVEN zoals HIJ wil.
ZIJN pijn is MIJN pijn. Niemand heeft hem gevraagd,
"vind je het goed dat we jou bij je papa die goed voor je zorgt en op tijd je natje
en droogje regelt, meelacht en meehuilt, weghalen?" Hij die zo gelukkig was.
En als ze het gaan vragen, is het TE LAAT.
Waarom? Omdat er tussendoor "geknoeid" wordt. Dat proces is bekend.
Het is "noodzakelijk" omdat de "gezaghebbende" de "koers" bepaalt.
Het is al voldoende om te negeren, zwijgen
Als het kind vraagt, "ik wil naar papa!" "Waar is papa?" "Waarom zie ik papa niet?" Het is "tut" die het kind vraagt en geweigerd wordt. Tenslotte vraagt het kind niet meer. Het wordt stil. Net als het kapoentje. Hetzelfde kapoentje dat in ons land zo vaak door de sluipwesp "feminisme" gestoken wordt.
En wat doet papa? Net als in Amerika:
50 jaar geleden of daaromtrent (prof. Gardner) was 97 % van de papa's die voor het kind zorgden, loyaal naar de mama. Nu nog maar 50 %. Omdat DAARVOOR de meeste mama's die toen voor het kind zorgden, NIET loyaal waren naar de papa. 'Het kind" nam dat VOORBEELD over. EN dus werd het niet-loyaal naar de ander. En zo straft het kwaad zichzelf: slecht voorbeeld doet slecht volgen. Maar ook het goed beloont zo: goed voorbeeld ...enz.
Daarom BLIJF ik loyaal. MAAR IK ZWIJG NIET MEER.
Hij is puur uit machtswillekeur uit zijn/mijjn leven gescheurd. Alleen G'd kan zoiets nog rechtkrijgen, dus wie op G'd vertrouwen helpen Hem. En hem, Benjamin .
Daarom vertrouw ik op G'd en ben ik gerust.
Ochtendriten
Werk-riten
Couvade-riten (wiki)
Internet-riten
File-riten
Diplomatieke riten
Ontgroenings-riten
Kerkelijke riten
Indianen-riten
Seksuele riten
Oorlogs-riten
geboorte-riten
Uitvaart-riten
Sociale groeps-riten
VNO-riten
PvdA-riten
Kabinets-riten
Orca-riten
Hondenuitlaat-riten
Sport-riten
HarleyClub-riten
Feministen-riten
Het grote bloedserieus gespeelde "spel" van macht en machteloosheid hebzucht survival rechtvaardigheid bedrog list sluwheid eerzucht nobelheid verraad
Dat gewonnen zal worden door waarheid,
Verstand, Wijsheid
Maar wanneer? G'd weet het.
En wat is mijn houding?
Zou dit een oplossing kunnen zijn?
http://mijnspirituelenatuur.nl/briefvangod.html
Het ziet er zeer mooi uit!
Ook wat New-Agerig (waar ik weinig mee op heb), maar Ik ben wel zo dat als de helft van de banaan ok is, ik niet de hele weggooi. (Ik herinner me mijn vriend zijn vader vroeger, die een appel at met klokhuis en al)
Ik heb het niet zo op boe-verhalen als het om geloof gaat, of hun (opgepompte) tegendeel.
Een heel bemoedigend verhaal is het mooie
Reisverslag van Baird T Spalding
"Meesters van het Verre Oosten"
Dat voelt heel goed in het "midden".
Uit de mooie link in dit bericht vis ik het volgende moois:
["De ideale instelling van de zoekende mens zou moeten zijn:
ik aanvaard niets zomaar, ik wijs niets zomaar af, en vooral: ik hou niets voor onmogelijk." Christiane Beerlandt. ]
En die van de vindende mens? (Dat schijnt een pragmaticus te heten)
Misschien "wie heeft die zal nog meer gegeven worden"?
Als je geld hebt krijg je nog meer ervan (heilige-fontein-effect) dus als je liefde hebt.... (Ook: als je haat, afkeer hebt...)
Ik moet ineens denken aan al die mannen en vrouwen die afkeer krijgen van hun kostbare wederhelft/partner. Vergeten dat een mens meer is dan de fout die je ziet. En waarover je niet eens ECHT gepraat hebt. Waarover je "vergeten" bent de liefde te laten winnen.
En het eventuele kind zo vedrietig en down door wordt, want het krijgt dat voorbeeld en weet instinctief dat zijn leven daardoor minder mooi wordt.
Jij kiest.
Waarom stond er "en de liefde van de meesten zal verkillen"?
Je kunt je ook afvragen, is het makke of moeilijk om de weg kwijt te raken?
Ik denk dat dat ervan afhangt wat een mens vast blijft houden, of loslaat.
Het pad van de Waarheid is smal en heeft andere lampjes dan de brede snelweg.
Het doel is onbevattelijk groot en mooi.
-=* Salomo's Raad. *=-
(Uit Webwereld,
http://www.webwereld.nl/ref/newsletter/48737
'Kindvriendelijke zoekmachine vol porno, gokken en illegale sites'
Nieuwe zoekmachine Zoekveilig.nl blijkt bij nadere inspectie niet bepaald waterdicht. "Een mislukt halffabrikaat dat inspeelt op angsten van ouders", aldus Henk van Ess.
http://www.webwereld.nl/ref/newsletter/48737
>>> end msg <<<
>>> end msg <<<
http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?pagina=waarden2
Wel een kanttekening:
De inhoud van het plaatje raakt aan gevoelens. Het is niet de bedoeling die gevoelens te onderdrukken. Gevoelens zijn behalve beleving een signaal. Door er goed mee om te gaan (ernaar te kijken, onderzoeken hoe ze eruitzien) kun je op zeker moment de "positieve" keuzes makkelijker echt maken.
>>> end msg <<<
M'n bloglay-out had ik recent vernieuwd. Deze beviel me zeer goed. De vorige was nogal onhandig/lineair. Deze is wat drie-dimensionaler. Maar wat me opviel was de blog van m'n lieve zoon zijn moeder. Die heeft precies dezelfde layout. Wie was er nu het eerst? Maar wat maakt het ook uit.
Intussen vraag ik me af, hoe mijn kleine lieve jongen het gedwongen niet bij mij in zorg en normaal leven/contact zijn, verdraagt en waarom iemand zich laat motiveren om op deze wijze toe te geven aan wat prof Hoefnagels benoemt,
"Het kind dat zijn ouder niet ziet, dat is de ongeschreven misdaad van deze eeuw" (gezegd vóór 2000) .
Waarom "ongeschreven"? Omdat de wet er niet in voorzag. Verandert er iets als de wet er wel in voorziet? Ik denk het wel.
Verantwoordelijkheden moeten de ouders dan zelf doen i.p.v. bevoogd te worden door figuren die bevoogding als inkomensfunctie hebben (geen garantie voor "belang van het kind").
Hoe rustig is het eigenlijk geworden door de wet die gezag naar 1 kant dreef?
Helemaal niet. Het middel is erger dan de kwaal. Het komt "toevallig" de figuren die een "ongelukje" achterlaten, prima uit dat gezag en kostenkwestie (alimentatie) naar de moeder worden gezet. Maar waarom moeten op gelijkwaardigheid gerichte mensen daarvan dan de dupe worden met als kern het kind?
Deel de RkB maar in twee-en. 1 sector voor die ongelukjes en 1 voor de goedwillenden (incl de "ikdoehetbeterdanxij" figuren). Waarbij de 1e sector niet gebonden is aan waarheidsvinding want die ongelukjes behoeven geen daglicht en de 2e sector doet WEL aan waarheidsvinding: daar wordt integriteit van de ouders gemeten.
Alles kan en een gezond kind is alleen maar winst voor iedereen.
Wanneer wordt een kind ziek?
Als de ouder verzwijgt, liegt, onderdrukt, overdrijft, macht misbruikt, niet luistert, belastert, frustreert, onmatig doet, onverschillig, angst kweekt, ga zo maar door.
Wanneer gezond?
Als de ouder eerlijk spreekt, respect toont voor de andere ouder, vrijheid tot gezonde openheid geeft, humor gebruikt en zelfbeheersing tot een plezierig iets maakt, (zonder de ruimte voor je uitleven te verknippen), .de macht der liefde ziet zoals die zo mooi beschreven is in Korinthen, bereid is om het kind te horen zodat het zich beluisterd weet en zelf ruimte vindt voor oplossingen die het kind opbouwen, betrokken is, vooral bij frustraties (1 van de zwaarste moeiten van het kind), gemoedsrust geeft, zodat het kind de eigen angsten onbevreesd durft aan te gaan.
Als je papa bent doe je zulke dingen spelenderwijs. Dat kan omdat je een uitgangstpunt en een doel hebt. De entourage doet er niet echt toe.
Als het gemoed ok is, onverlamd door kunstmatige dwang, gaan al die entouragedingen min of meer als vanzelf.
Maar als je geen papa kunt zijn bij leven en welzijn omdat het kind bij je weggehouden wordt, wat gebeurt er dan? Dat is zo erg dat ik nu even moet stoppen. Het zou goed zijn als moeders 3 maanden zonder hun kind gedwongen werden, want dan zagen ze pas wat ze met hun dwang voor dwaasheid begingen.
En misschien is zelfs 3 maanden nog niet genoeg, als de kop te hard is.
Het enige wat je echt nodig hebt voor vrede, is het vermogen om verdraagzaamheid uit te voeren: gooi de onwil en onhebbelijkheid resoluut in de kachel. Dan wordt het leven pas echt mooi.
Ik zou niet verantwoordelijk willen zijn voor het verdriet van een moeder door haar kind weg te houden wanneer het naar mama wil (en moet omdat het nodig heeft), alleen maar omdat ik toevallig het gezag had. Dan zou ik een misdadiger zijn.
Waarom doen 1-oudergezinnen met vader het ongeveer net zo goed als complete gezinnen? En waarom hebben 1-oudergezinnen met een moeder zo'n 30 % probleemkids later? Omdat vaders de omgangsregeling en de ruimte i.h.a. makker , zekerder , soepeler uitvoeren.
Waarom zijn moeders dan nogal vaak probleem met omgang (met als gevolg dat de kinderen DAT later ook doen)? Dat moet je hen maar vragen. Misschien gaat er dan een lampje branden.
Dure grap is het wel en riskant: wat heeft een land nu aan 30 % extra probleemkids? En wie zal dat betalen? De Chinezen? Die kijken wel uit!
Wees verstandig en maak je keuzes ALTIJD uit liefde: dat merkt een ander.
Of uit haat als je nog minder ruimte wil.
(Ik schreef dat ik extremistische feministes haat, ik gun hen niet de ruimte om opgebouwde zaken te vernielen itt tot mensen die gelijkwaardigheid ECHT voelbaar uitvoeren, dus niet alleen tussen sexegenoten)
Ontdek Verbal Jam: <http://verbaljam.nl> : Klein proza over de grote wereld.
Ook 'live' te lezen op www.verbaljam.nl : <http://verbaljam.nl>
Daar zit nog een andere link voor direct een nieuw blogbericht ontvangen.
>>> end msg <<<
(Micha 6:8)
>>> end msg <<<
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2007/10/35.html
>>> end msg <<<
Een ervaren insight van een reële
Papa in een wereld die er mij nog geen publiek blijk van heeft gegeven *) of wij hier (!) nu (!) moraalrechters hebben welke zuiver aanvoelen en oordelen in de gelijkwaardigheid tussen ouders die het kind nodig heeft. Ongelijkwaardigheid veroorzaakt immers altijd conflicten?
Ziekte? Ongeluk dood? Arbeidsverlies?
Oorlog?
Ouders kunnen heel goed met elkaar in weinig woorden iets regelen zolang het gezag gelijkwaardig is. Je kunt zo. immers veel moeilijker meer over de ander heen lopen? Of is dat niet zo ? De mening van commercieel belanghebbenden doet er hier niet toe, kinderhandel is verboden.
(*) behalve recent in Spanje , onlangs de hoogste rechter in de U.K. en bij wet al in Belgie wel ("awel, zijn diejen kaaskoppen gene teuten?") en Frankrijk.
>>> end msg <<<
- Roos Vonk, hoogleraar psychologie, Nijmegen, in Quest, okt 2007, p.31 -
Waar of niet waar?
(Helpende of remmende overtuiging?)
>>> end msg <<<
http://www.ouderverstoting.nl/content/Wist-u-dat-ouderverstoting.htm
>>> end msg <<<
die de andere ouder (en overige familie daarvan!) niet zien doordat de gezaghebbende ouder dat verhindert.
Dus zou het om een deel van 500.000 moeders en 60.000 vaders gaan die met hun geweten te maken krijgen na onrechtmatig het gezag krijgen (dat is: door oneerlijkheid) waarbij ik het niet heb over bijv. mannen (soms vrouwen) die het kind (gezag) afschuiven naar de ander.
Je geweten kan jou zieker maken dan je kind en de andere ouder die elkaar afgedwongen niet zien.
Als je wist hoe erg dat ziekzijn onder de buitenkant eruitzag, en jij verantwoordelijk was voor het contact/zorg breken, zou je het absoluut uit je hoofd laten, zo met gezag/macht om te gaan. Dit geldt allicht niet gewetenloze mensen, al veronderstel ik die alleen aanwezig als een zieke zeer kleine minderheid.
Maar hoe kan het dan dat zoveel moeders zo makke het gezag krijgen?
Want voor een heleboel scheidingen geldt het vorige helemaal niet zo:
Dat komt door een gemixte groep met (van hoog tot laag) de "ongelukjes", de slippertjes-met-gevolgen, de chantabiliteits-bevorderaars (pooiers en mafia, polit-lobbies), een grote groep die weinig verantwoordelijkheidsgevoel heeft en wisseling van relaties "leuker" vindt dan goed voor een kind zorgen.
Van die grote groep wil de vader vaak niets met het kind. Zo'n groep bevordert het overwegend aan de moeder geven van het gezag.
Een rechter die toelaat dat vaders die het goed voor hebben met het kind, door die stille overmacht onder de voet worden gelopen, doet het vertrouwen in rechtspraak dalen, want onterecht een vader of moeder de eigen verantwoordelijkheid voor het kind ontnemen, breken, heeft een prijs.
>>> end msg <<<
http://joepzander.nl/rechters.htm
Gaat o.a. over waarheidsvinding, een belangrijk gegeven dat ONTbreekt in het handelen van Raden kbescherming.
Dat ontbreken gaf vrijbaan aan algemeen ongewenste ontwikkelingen.
Vandaar dat de RkB ook wel Raad voor de Leugenbescherming wordt genoemd.
Minder dan de helft van de mensen hier, blijkt vertrouwen te hebben in rechtspraak. Hoe komt dat? O.a. Door zo'n regel. Wie wil er nou bedonderd worden? Liegen is bedonderen. Hoe onopvallend of openlijk ook. Dus keren mensen zich af. Ieder (meestal de vrouw) die de RvK met deze regel heeft 'gebruikt' komt naderhand ¤et of zonder gerecht, toch vroeg of laat in de problemen: iedereen heeft nl een geweten en dat laat je niet met rust als je oneerlijk of onrechtvaardig bent geweest. Die onrust
Is veel zwaarder dan wat de slachtoffers van verbroken kind-ouder-contact ervaren.
Het maakt je leven onmogelijk om ECHT uitbundig te worden, totaal te leven.
De argumenten die je hebt gemaakt waarmee de ander beschadigd werd, heb je immers zelf gemaakt. Zoek het recht van de ANDER en die ander zal JOU recht doen en zelfs als dat niet gebeurt zullen anderen het nog aan jou doen.
Jij hebt er in al je domheden baat bij dat de andere ouder die samen met jou een hemelgeschenk naar beneden gehaald heeft, voor je kind kan blijven zorgen. IN VRIJWILLIGE VRIJHEID.
Al het andere gaat TEN KOSTE VAN JULLIE KIND.
Jij kiest.
>>> end msg <<<
http://www.guuskieftschool.nl/
Mooi! Leuke school! Gemotiveerde fijne onderwijzers bovenwijzers richtingwijzers nee pardon IEDERwijzers.. en scholen zoals deze die sterk in de Iederwijs-sfeer liggen.
"Gevestigde" scholen kunnen ondanks dat Iederwijs of deze school geen "anti-school" is, zich toch bedreigd voelen door de komst van zulke scholen, welke het leerproces heel goed stimuleren, opgebouwd volgens de capaciteiten van de leerling i.p.v. volgens het pakket dat wordt aangeboden. Het aanbod wordt aan de leerling aangepast i.p.v. andersom. Zonder een aantal kostbare verworvenheden van het huidige systeem zomaar overboord te kieperen!
Op deze sociocratische school voor spontaan en gemedieerd leren geven leerlingen in in de vrije natuur samen met de begeleiders vorm aan hun leerplan.
Benjamin vond het fijn op deze school maar nu zit hij in Friesland. Dat lijkt momenteel ook een fijne school te zijn.
Ik heb met die tekst niet de pretentie om scheidingen te bevorderen want ik tegen de huidige tot cultus verworden echtscheidingenrage. WEL wil ik hiermee de schadelijke gevolgen voor kinderen zoveel mogelijk helpen voorkomen/beperken.
Het "gij zult niet echtbreken" was een advies met als oogmerk ons geluk.
Het "niet bij elkaar passen" is heel vaak een smoes, gegrond op hebzucht (waarvan er vele vormen zijn).
Jij kiest!
>>> end msg <<<
http://jurlex-ouderschap-nl.blogspot.com/2006/06/75-in-memoriam-tjerk-bakker-13-juli.html
>>> end msg <<<
voor hun aandachts-actie:
Oudervervreemding/p.a.syndroom
Of
gelijkwaardig ouderschap
Er zijn al 2000 onderwerpen en deze stonden vanmiddag op plaats 37 en 51.
In Belgie zijn ze sinds 2006 al verder met hun Bilocatieregeling die goed co-ouderschap bevordert en in Frankrijk sinds juni 2007 ook nagevolgd wordt.
Waarom hobbelen wij achteraan? Onfris!
>>> end msg <<<
http://www.umaghetzeggen.nl (van SIRE, dat 40 jaar bestaat) voor
---------------------
GELIJKWAARDIG OUDERSCHAP
---------------------
en waarom dan wel?
A) het bepaalt de grenzen van de eigen verantwoordelijkheid rechtvaardig.
B) de natuurlijke taak als ouder en natuurlijk leven als kind-in-leven-met-ouder blijft behouden
C) er is meer vertrouwde opvang van de eigen ouder i.p.v. allerlei wildvreemden.
Het kind valt minder gauw in een probleem.
D) co-ouderschap wordt aantrekkelijker/bevorderd omdat het meer loont. Misbruik /egoisme worden ontmoedigd.
Sub a)
De meeste mensen zorgen (zo) goed (mogelijk) voor hun kind, zowel vader als moeder. Puur de duw die de rechtsmacht tegen het gezag over het kind geeft naar 1 kant (vaak de moeder), om "conflicten te vermijden" veroorzaakt bij het kind contactgebrek met de niet-gezaghebbende ouder. Is het gezag gelijk inzake de zorg, dan moet elke ouder in eigen straatje blijven. Momenteel kan de gezaghebbende ouder naar "hartelust" de andere ouder manipuleren, vaak i.v.m. alimentatie (die toch al verplicht is). Dat manipuleren gebeurt door het kind deels of geheel weg te houden als de niet-gezaghebbende ouder niet doet wat de gezaghebbende ouder eist.
De wet doet daar niets tegen totdat er brokken van komen. Tegen de latere brokken: gevolgen van vervreemding voor het kind doet de wet momenteel niets.
Daarentegen strijken nogal wat zaken duur (huishoud- en kostwinners)geld op:
Juristen, inboedelzaken, huizenmarkt, verzekeraars, artsen, therapeuten, instanties, begrafenisondernemers, o.a. omdat diverse zaken na scheiding dubbel uitgevoerd worden. Keerzijde: gebroken kinderen. (60% meen ik) zijn minder productief. Wil je dat in een vergrijzend land? Dus?
Sub B):
De meerderheid.
Het gaat hier niet over die minderheid waar terecht reden is om 1 of beide ouders geen verantwoording te laten houden over de zorg (mishandeling, verwaarlozing, onvermogen, ziekte enz)
Er zijn meer argumenten en de bezwaren zullen hoofdzakelijk komen van mensen met zakelijke belangen (inclusief 1-menszaken, ook alimentatiekwesties)
Maar die kunnen nooit hoger zijn dan het geluk en welzijn van een kind, dat de eigen ouder wil en moet kunnen vinden wanneer het wil en nodig is!
Dus stem in hemelsnaam v oor het aandachtsonderwerp van SIRE
GELIJKWAARDIG OUDERSCHAP of
OUDERVERVREEMDING/PAS
Dat zal het kind je later lonen.
>>> end msg <<<
Dat was een goede dag.
Je genoot enorm in Dolfinarium, waar we met z'n 5-en waren. We aten zelfs nog gezamenlijk na afloop wat kibbeling zonder gekibbel. Het "contact-blokkeren" door de gezaghebbende was nog steeds actief. Enig normaal gesprek was daarom niet mogelijk.
Mijn tijdsbesef is nog steeds zoals
Vlak nadat ik in 1994 (of was het 1992?) Merel definitief niet meer op de normale manier zag, als vader en dochter: verschoven.
Ik begon dit bericht te schrijven met "10 JULI".
Dat komt door de klap. Je kunt je niet voorstellen wat het verlies is van je eigen kind, uit het normale dynamische leven (LEVEN) tenzij je hetzelf of van heel nabij meemaakt(e).
Na 17 juni 2006 (zo'n 13 jaar later) kwam onverwacht maar zeer gehoopt, mijn dochter weer terug.
Daarmee begon mijn tijdsbeleving weer geleidelijk te herstellen.
Terwijl het met mijn dochter en mij rustig en gerust steeds beter gaat,
Met haperingen maar veel moed en goeds, is het dit jaar (eigenlijk al eerder) weer mis gegaan , nu met Benjamin en mij als zoon en vader.
18 juli was Benjamin gelukkig 1 dag met me.
Gister, 7 aug, 20 dagen later dus, gingen we naar het Dolfinarium, wat dank zij m'n reisvriendin geregeld kon worden. Dat was een goede dag en hij was heel gelukkig en genoot enorm. Zijn moeder was er ook evenals m'n reisvriendin en haar dochter.
Waarom vertel ik dit allemaal?
Omdat ik wil dat de mensen stoppen met het verafgoden van dat standbeeld met de weegschaal en blinddoek voor. Dat beeld is een leugen die de feiten verdoezelt: dat de wet al jarenlang misbruikt wordt TEN KOSTE van tal van KINDERLEVENS: de levens die de kinderen met hun ouder leven die door die wet "WEGGESTUFT" worden. Waarom? Omdat het geld oplevert aan een aantal beroepsgroepen. Dat op langere termijn de extreme kosten van die kinderen-met-problemen-later, op de gemeenschap drukken, inclusief een kostbaar productiviteitsverlies, wordt voor de gunsten van het korte-termijn-inkomen van die beroepsgroepen maar gewoon linksgelaten (stilzwijgend).
Het is het beginsel in "verzwakte" vorm: de een zijn dood is de ander zijn brood. En niet-helemaal-dood levert ook nog wat op. Het kwalijke is dat dat beginsel gecultiveerd wordt. de hebzuchtaanhangers "verheffen" het tot een "deugd". De weergave daarvan is dat conservatieve standbeeld met de weegschaal en de blinddoek dat maar al te graag door wat feministisch georienteerde rechters in "ere" wordt gehouden. Rechters die momenteel politieke invloed via de 1e Kamer pogen te doen conserveren (in de negatieve zin, roestig, niet opbouwend, wat iets anders is dan stevig, ondersteunend voor het welzijn en geluk van de mens, dat wat zij behoren te doen en wat ook het vertrouwen in de rechtsmacht weer wat zou herstellen).
DAAROM LIEVE MENSEN, STEM OP DE SITE "U MAG HET ZEGGEN" VAN SIRE DAT 40 JAAR BESTAAT VOOR:
GELIJKWAARDIG OUDERSCHAP. of waar P.A.S. in de aandacht staat (oudersverstotingssyndroom)
Want het is juist DAT -schap dat momenteel in Belgie met de Bilocatieregeling sinds 2006 en sinds kort in Frankrijk bevorderd wordt TEN GUNSTE van het gezonde co-ouderschap waarbij de ouders het wel zullen laten, de een over de ander heen te lopen (omdat het oudergezag niet meer aan 1 kant ligt) en gedwongen zijn hun eigen verantwoordelijkheid ECHT te nemen.
Dus svp: REDT kinderen door VOOR die actie te stemmen! (EN de ouder die anders het onderspit zou delven door die scheve wet). DAT IS GOED VOOR DE KINDEREN EN DE ECONOMIE/WELZIJN ALS GEHEEL.
>>> end msg <<<
http://www.yoeke.com/boeken/coouders.html
Datum 01/11/06 Co-ouderschap - het beste van twee ouders
Co-ouderschap - het beste van twee ouders
Yoeke Nagel is behalve auteur en journaliste ook al tien jaar lang 'enthousiast co-ouder'.
Zij sprak met talloze co-ouders en -kinderen en concludeert: 'na een scheiding is co-ouderschap bijna altijd het beste alternatief.' Met co-ouderschap, immers, houden beide ex-partners een even belangrijke rol in het leven van hun kinderen.
Bovendien vergroot het de kans dat kinderen volop kunnen blijven genieten van de kwaliteiten van beide ouders, aldus de auteur.
Samengesteld door de auteur uit het boek
Deze adviezen, gedetailleerde aanwijzingen en tips, communicatietechnieken, veel ervaringsverhalen en adressen komen uit het in oktober 2006 verschenen boek 'Coouderschap, het beste van twee ouders', door Yoeke Nagel, uitg. De Kern, Baarn, (ISBN 90 325 1064 9, € 12,50)
Door Yoeke Nagel, Uitgeverij De Kern De belangrijkste adviezen voor een goed lopend co-ouderschap
Inleiding
Praktische aanpak
- het begin van een co-ouderschap
Hoe verdeel je de zaken?
Begin uitdagingen
Wat vertel je de kinderen?
Overleg en wisselingen
Structureer het overleg
Informatie voor de omgeving
De hobbels van het co-ouderschap
Een nieuwe partner
Woonkeuzes
'Wat bedoel je?
Wanneer is co-ouderschap niet mogelijk?
>>> end msg <<<
http://www.ouderverstoting.nl/artikelen/Het-belang-van-het-kind.htm
Hoe voorkom je dit PROBLEEM of LOS JE HET OP?
1. LAAT JE HEBZUCHT LOS en
WEES GUL,
2. WIL NIET DE MACHTIGSTE ZIJN MAAR DIENSTBAAR AAN DE ANDER...!
------- ALLEBEI !!!!! ______
KOST MOED, EN MOED IS GOED ! ! !
>>> end msg <<<
Ware intuïtie is vrij van angst, hebzucht en misschien of bijna de kortste en snelste afstand tussen jou en je (echt hoogstaande) doel.
Mee eens?
>>> end msg <<<
(Dat stond op het aardige bordje van m'n oud/ex/wijlen-schoonpa.)
Compleet met plaatje van iemand die dat doet.
Hoe doe je dat als het verleden uitgestuft wordt/was voordat je de hoed als groet kon gebruiken?
Hoe moet je dan onbevangen naar de toekomst, met in je achterhoofd de mist van een onbekend verleden?
Zo'n "mist"-verleden kan men ook "groeten". Maar dat valt niet mee, als het om een diepingrijpend voorval gaat. Mensen kunnen zo erg schrikken van "iets" van vroeger dat het ijlings "dichtgegooid" wordt,
Alsof het nooit bestaan heeft (verdringing). Zulke mensen "hinken" soms: er gebeurt iets dat niet gewoon is en men houdt er wel rekening mee maar verder? Moet het "hinken" gewoon doorgaan?
Het is toch geweldig om te kunnen hollen, rennen? Zelfs met een rolstoel?
Zorg dat je jezelf niet hindert om je verleden goed te kunnen "groeten",
Want niets is onmogelijk.
>>> end msg <<<
>>> end msg <<<
Wanneer houden mensen eens op met elkaar pijn doen? Wanneer stopt de hebzucht, machtswellust ? De angst om terrein te verliezen dat zelf geroofd/gestolen was? Welk voorbeeld zul je liefhebben? Dat van de bereidwilligheid die doet leven, of de afkeer die ongeluk brengt?
Ik vertrouw dat het goede in je zal winnen. Zoals bij je grote zus, die nog steeds worstelt tegen de gevolgen van meer dan 12 jaar vervreemding, opgelegd door een RKB die die naam geheel niet verdient maar in werkelijkheid een passender benaming zou krijgen met JBBBG (Justitieel Bureau ter Bescherming van de Belangen van de Gezaghebber)(meestal de moeder bij ongehuwde stellen).
Ik had nl in goed vertrouwen de zorg voor Joeri en Merel gedeeld: ik liet het gezag over Merel overgaan.
Ik wist toen nog niets van de RKB.
Anders was ik er wel voorzichtiger mee geweest. Maar men vond het aan de andere kant nodig, het contact met mijn dochter te bederven: men liet haar bij het ABJ beweren in '94: "mijn vader houdt mij in bed heel stevig vast". Later leerde ik dat zo'n valse incest-suggestie geregeld voorkomt. Ik word er nog steeds beroerd van als ik daaraan terugdenk. "Heb je het dan niet goed verwerkt" " hoe heb je dit gecreeerd?" "Eigen schuld dikke bult". Enz. Dat zijn de antwoorden van de mensen die onrecht willen cultiveren. Die de ongelijke gezagsdeling na scheiding beloond zien in eetbare dingen. Een gezagsdeling die misbruik ervan eerder uitlokt dan de eigen verantwoordelijkheid acht, benadrukt. Iets waar mensen gelukkiger door worden i.p.v. Stukgaan.
>>> end msg <<<
"Weetjevandedag 2080
De kans dat je door een mens gebeten wordt is 10 x groter dan de kans dat je door een rat gebeten wordt.
Wat is de bijtkracht (in kg) van een mens, een leeuw en een dino?
http://www.cijfers.net/sauriers.html
"
>>> end msg <<<
Stel je voor: een kapoentje (lieveheersbeestje).
(Mooie beestjes. Symbool anti-geweld) het wordt gestoken door een sluipwesp (die legt er eitjes in)
Eerst zie je helemaal niks.
Later valt het beestje zomaar uit elkaar. Van binnen opgevreten.
Kinderen zien er ook zo uit:
Van buiten zie je (meestal) mooie dingen maar later komt de klap:
Probleemkind.
De sluipwesp is gewoon de leugen, het geniep, de destructie.
Hoe waarschuw je tegen sluipwespen? Hoe verweer je je?
Maatschappijen kunnen aan verzwakkingen zoals door P.A.S. te gronde gaan,
Inclusief het juristendeel dat die wantoestand bevorderd heeft.
Want sterk vertrouwen en energie van een kind bevorder je juist niet , door vervreemding te stimuleren zoals de wet dat nu nog steeds doet.
>>> end msg <<<
Met niet-communiceren maken mensen m.i. meer kapot dan wel.
(en alles waar je 'te' voor zet,
Is doorgaans in jouw leven pet.)
>>> end msg <<<
30 dagen niet gezien tot 10 juni.
Wat was je blij toen je me zag. de lucht in Drachten schalde helder van het "PaPaaaa!!!" En je vloog me om de hals. Je wist niet dat ik kwam, of hoe lang.
Het duurde maar 2 en een half uur.
Het 1e wat je zei was "papa, ben jij ziek?"
Ik keek je eens aan. Ik vroeg, "Benjamin, hoe zie ik er uit?" Jij kijk mij ineens heel diep in de ogen (wat kan zo'n kind dat goed zeg. Je voelt je ziel zitten!) Je begon te stralen en met een smile van oor tot oor zei je "Goed!!" Ik knikte maar eens. Een voorwaarde was dat ik je moest bevestigen dat ik "ziek" was, anders zou er geen vervolg komen. (Er waren wel meer voorwaarden. Zou Ik "gezakt" zijn voor het "examen"?).
We gingen druk spelen, er was zoveel leuks te doen. Het is een mooie kinderboerderij in Drachten, met ook veel speeltoestellen, spetterbad waar we beiden in gingen. Bij de bus terug kwam je bij me zitten, je had een bosje boterbloemen voor me geplukt. Ik gaf je een zoen op je voorhoofd. Je bent een prachtige jongen.
Je vroeg drie keer in die paar uur hetzelfde.
10 juni.
17 juni (vaderdag) geen bericht in m'n mailnox Benjamin niet gezien.
21 juni geen bericht.
Eerst werd het co-ouderschap gebroken. 8 jan. Hoewel die dreiging al veel langer bestond ging ik erheen met de idee het samen te verbeteren.
11 mei kreeg ik bericht. De "omgangsregeling" werd gestopt.
Ik zou daardoor Benjamin niet meer regelmatig verzorgen, zien. Aan de "eisen" leek niet naar tevredenheid voldaan: verklaring dat Mazzel, de hond, niet bijt (in 2 weken), zwemvest? (Iets wat hij al jaren deed?) Alimentatie in 2 weken was een misrekening. Zo gauw ging dat niet, ik ben niet zo'n snelle jongen op dat gebied. Communicatie? Als je heel stil blijft liggen val je niet dood.
Wat kunnen mensen toch g'dsonmogelijk moeilijk doen onder een facade van correctheid. Ik moet oppassen dat ik het niet imiteer.
Als je van anderen houdt, neem je immers makker sommige gewoontes over uit socialisatie, is het niet?
Helpende en blokkerende.
>>> end msg <<<
Zijn lieve 
